با وجود سرد شدن بازار، ژوئن 2022 یک ماه عالی برای رویدادها و اخبار در فضای کریپتو بود. Consensus 2022 و NFT NYC میزبان برخی از بزرگ‌ترین نام‌ها در Web3، DeFi و NFT بودند، و ما به اندازه کافی خوش شانس بودیم که در برخی از پنل‌های جذاب شرکت کنیم و در مورد بهترین پیشرفت‌های جدید از رهبران صنعت بشنویم. در حالی که بازار نزولی واقعاً شروع شده است، این رویدادها به ما نشان دادند که در آینده نزدیک چیزهای زیادی برای انتظار ارزهای دیجیتال وجود دارد.

Web3، DeFi و NFT ممکن است کانون بحث ها بوده باشند، اما برخی از هیجان انگیزترین مکالمات حول محور آینده چند زنجیره ای که در حال ساخت است می چرخد. در Consensus 2022، سخنرانانی از راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری بلاک‌چین مانند Polygon، Cosmos Network و Moonbeam در طول مجموعه پانل چهار قسمتی «Scaling the Multichain Future» صحبت کردند.

این بحث ها روشن کرد که قابلیت همکاری در موفقیت فضای بلاک چین در سال های آینده نقش اساسی خواهد داشت، زیرا صدها، اگر نه صدها هزار، بلاک چین اضافی وارد صحنه می شوند. واضح است که قابلیت همکاری خود را به عنوان یکی از مهمترین کلیدهای رشد و نوآوری در فضای بلاک چین قرار داده است.

در حالی که اعضای پانل از راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری و زنجیره‌ای متقاطع مانند Axelar و Boba Network در مورد نیاز مبرم به ایجاد قابلیت تعامل و کاربرپسند آینده چند زنجیره‌ای بحث کردند، چندین تازه‌وارد به فضا نیز در طول هفته توجه ما را به خود جلب کردند. شبکه UniLayer ، یک بلاک چین Layer-1 (L1) در حال ظهور، خود را به عنوان یکی از جالب‌ترین حل‌کننده‌های مشکل در رقابت برای قابلیت همکاری معرفی کرد.

چرا قابلیت همکاری برای آینده چند زنجیره ای بسیار مهم است و چرا برخی ادعا کرده اند که بقای ارزهای دیجیتال به آن بستگی دارد؟ در این مقاله، ما نگاهی دقیق‌تر به این می‌کنیم که قابلیت همکاری چیست، آینده‌ای با عملکرد زنجیره‌ای متقاطع بین هزاران زنجیره چگونه خواهد بود، و چگونه راه‌حل‌های نوظهوری مانند شبکه UniLayer می‌توانند در نهایت کد برای قابلیت همکاری چند زنجیره‌ای بدون درز را بشکنند.

چرا هیچ بلاکچینی زنجیره جهانی نخواهد بود؟

به زبان ساده، قابلیت همکاری به معنای تبادل رایگان داده ها، دارایی های دیجیتال و اطلاعات بین بلاک چین ها است. از آنجایی که هر بلاک چین به طور مستقل با ساختار و منطق خاص خود عمل می کند، همگام سازی آنها با یکدیگر یک چالش بزرگ است.

تمرکززدایی مستلزم آن است که فناوری دفتر کل توزیع شده (DLT) بتواند مستقل از سایر شبکه ها عمل کند تا تغییر ناپذیری، امنیت و استقلال را تضمین کند. اینها اصول مهمی برای هر شبکه غیرمتمرکز هستند. در نتیجه صدها (اگر نه هزاران) شبکه بلاک چین ایزوله پدید آمده اند که هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند.

دشواری ایجاد یک شبکه جهانی که برای همه مناسب باشد به بهترین وجه در «سه‌گانه بلاک چین» بیان می‌شود، این باور که یک بلاک چین باید تمرکززدایی، امنیت یا مقیاس‌پذیری را قربانی کند. نتیجه این است که ما به سادگی یک بلاک چین نداریم که کاملاً غیرمتمرکز باشد، امنیت سطح بیت کوین را ارائه دهد و به اندازه کافی مقیاس پذیر باشد که به میلیون ها کاربر همزمان با برنامه ها خدمات ارائه دهد.

هر ساله صدها بلاک چین جدید وارد بازار می شوند و یک اکوسیستم منزوی را ایجاد می کنند. شبکه‌هایی مانند اتریوم غیرمتمرکز و ایمن هستند، اما مقیاس ضعیفی دارند، در حالی که شبکه‌هایی مانند Solana مقیاس‌پذیر و غیرمتمرکز هستند اما به دلیل خرابی شبکه، امنیت کافی ندارند. سه‌گانه بلاک چین در نهایت از تبدیل شدن یک بلاک چین L1 به زنجیره جهانی برای همه جلوگیری می‌کند و کاربران و توسعه‌دهندگان را وادار می‌کند تا بسته به نیازشان از یک بلاک چین به دیگری تغییر مکان دهند.

پنگ ژونگ، مدیر عامل Ignite ( تندمینت سابق )، اظهار داشت که “وب 3 به ناچار از نظر مقیاس پذیری و تعداد کاربران به نتیجه ای مشابه با وب 2 می رسد و این اتفاق در یک بلاک چین یا حتی هزاران بلاک چین نمی افتد. تعداد زنجیره‌های دنیا، تعداد شرکت‌های دنیاست.”

البته، در دنیای چند زنجیره‌ای که بالقوه از میلیون‌ها شبکه غیرمتمرکز تشکیل شده است، باید معاوضه‌ای انجام شود. به گفته ژونگ، این مبادله قابلیت همکاری است. به عنوان مثال، اکوسیستم کیهان اکنون بیش از 50 زنجیره (به نام “منطقه”) با موارد استفاده منحصر به فرد دارد. زمانی که Cosmos توسعه یافت، فرض بر این بود که باید به تعداد برنامه های کاربردی زنجیره وجود داشته باشد تا امکان مقیاس پذیری نامحدود و در عین حال تضمین عدم تمرکز و امنیت وجود داشته باشد.

اگرچه Cosmos و سایر شبکه‌های قابل همکاری مانند Polkadot گام‌های مهمی در جهت ایجاد پایه‌ای برای Web3 برداشته‌اند، هر دو پروتکل دارای مکانیسم‌ها و منطق توافقی هستند که مستقیماً با سایر بلاک چین‌های پیشرو مانند اتریوم و سولانا سازگار نیستند.

EVM (ماشین‌های مجازی اتریوم) در Cosmos و Polkadot به توسعه‌دهندگان اجازه می‌دهد تا قراردادها و dApp‌های هوشمند مبتنی بر اتریوم را مستقر کنند، اما شبکه‌های میزبان قابل تعامل نیستند. به عبارت دیگر، نقدینگی و دارایی ها را نمی توان بدون استفاده از پل های زنجیره ای در سراسر این شبکه ها به اشتراک گذاشت. همانطور که ویتالیک بوترین اشاره کرد، پل های زنجیره ای برای هکرها اهداف دشوار، خطرناک و آسیب پذیر هستند.

آینده چند زنجیره ای برای موفقیت فضای بلاک چین و Web3 بسیار مهم است. واضح است که به سوی جهانی با هزاران، اگر نگوییم میلیون‌ها زنجیره مختلف، حرکت می‌کردند. خواه L1، L2، شرکتی یا مبتنی بر برنامه، هدف نهایی یافتن راه هایی برای ادغام این شبکه ها در یک اکوسیستم یکپارچه است.

ما هنوز راه درازی در پیش داریم، اما اگر قرار است Web3 جایگزین Web2 شود، باید به همان اندازه مقیاس پذیر، کاربرپسند و ایمن باشد. قابلیت همکاری کلیدی برای ایجاد یک اینترنت غیرمتمرکز است که در آن مردم حتی نمی دانند از چندین زنجیره یا اکوسیستم استفاده می کنند.

ساختن به سوی آینده ای چند زنجیره ای

یکی از هیجان‌انگیزترین جنبه‌های جنبش ارزهای دیجیتال، تماشای این است که چگونه نوآوری‌های غیرمنتظره آنچه را که ما فکر می‌کنیم ممکن است، تغییر می‌دهند. در کمتر از 20 سال، بیت کوین، قراردادهای هوشمند، DeFi و NFTها اقتصادهای مالی و خلاقانه جدیدی را ایجاد کردند که قبلا غیرقابل تصور بودند. در میان علاقه مندان به کریپتو، تعداد کمی از نوآوری مخرب دیگری که در گوشه و کنار است، شرط بندی می کنند.

یکی از نکات برجسته در هفته اجماع، شبکه UniLayer بود، یک پلتفرم قابلیت همکاری omnichain که رویکرد متفاوتی برای حل معضل داده ها و اکوسیستم های ایزوله دارد. شبکه UniLayer یک بلاک چین L1 است که بلاک چین های ناهمگن را با تعبیه گره های آنها در زنجیره میزبان به هم متصل می کند.

پروتکل کنترل حمل و نقل متقاطع شبکه های تک لایه (CTCP) به عنوان یک گذرگاه حمل و نقل جهانی برای انتقال داده ها بین آدرس ها در هر بلاک چین متصل عمل می کند. این فرصت‌هایی را برای انتقال یکپارچه اطلاعات، نقدینگی و دارایی‌های دیجیتال در هر زنجیره متصل ایجاد می‌کند. این یک رویکرد منحصربه‌فرد است که بدون نیاز به پل‌ها و اوراکل‌های شخص ثالث، فرصت‌های جالبی را برای ارتباطات بین زنجیره‌ای باز می‌کند.

یکی از موانع اصلی برای تعامل، منطق بلاک چین است که از شبکه ای به شبکه دیگر متفاوت است. آنها مانند ملت هایی با زبان های مختلف نمی توانند یکدیگر را درک کنند. با این حال، منطق زنجیره ای شبکه های UniLayer این مانع را برطرف می کند. در نتیجه، قراردادهای هوشمند شبکه UniLayer می‌توانند برنامه‌های زنجیره‌ای متقابل را به کار گیرند که از عملکردهای مختلف زنجیره‌های متصل استفاده می‌کنند. به عنوان مثال، یک dApp متقاطع می تواند از اتریوم برای بهینه سازی درآمد، منبع نقدینگی از Solana و انجام تسویه حساب در Algorand استفاده کند.

فناوری زنجیره متقابل هنوز در حال توسعه است، اما دنیای جدیدی از امکانات را برای توسعه دهندگان و سرمایه گذاران به طور یکسان باز می کند. هنوز چیزهای زیادی باید اتفاق بیفتد تا اینکه این فناوری مورد پذیرش گسترده قرار گیرد، اما شبکه UniLayerمطمئناً در مسیر درستی برای ایجاد یک آینده دیجیتالی کارآمدتر و مرتبط تر است.

ایجاد اقتصادهای جدید

در حالی که برخی از اعضای فضای کریپتو مدعی هستند که نیاز کمی به بیش از یک زنجیره وجود دارد – به ویژه ماکسیمالیست های بیت کوین – در واقعیت، خیلی به تقویت یک اکوسیستم چند زنجیره ای بستگی دارد. ویولنت ابطحی، مدیر عامل شبکه بوبا می‌گوید: «این یک جنبش اجتماعی-اقتصادی است که بیش از زیرساخت‌های اقتصادی را دوباره اختراع می‌کند. ما می‌توانیم یک اقتصاد بدون مرز ایجاد کنیم و همه را در جهان قادر به مشارکت در اقتصاد جهانی کنیم. به نظر می‌رسد چند زنجیره راه درستی برای گسترش تصاعدی باشد.

علاوه بر سازندگان، شرکت‌ها و سازمان‌های غیردولتی نیز می‌توانند با داشتن توانایی انتقال آزادانه و اعتبارسنجی اطلاعات از زنجیره‌های خصوصی خود با DLT‌های منبع باز، از قابلیت همکاری بهره‌مند شوند. انتقال داده‌های زنجیره‌ای متقابل می‌تواند به این نهادها کمک کند تا از داده‌های دقیق در زنجیره‌های تامین، سوابق حسابرسی، اطلاعات شهروندی و موارد دیگر اطمینان حاصل کنند.

بلاک چین هنوز موانع زیادی برای ورود بسیاری از افراد در جهان دارد. با این حال، یک اکوسیستم چند زنجیره ای می تواند پذیرش را با کاهش تراکم شبکه، هزینه تراکنش ها و منحنی های یادگیری فنی تسریع کند. برای اینکه Web3 به مقیاس‌پذیری، دسترسی و امنیت Web2 دست یابد، باید یک اکوسیستم چند زنجیره‌ای پدید آید تا از میلیون‌ها، اگر نه میلیاردها کاربر جدید، پشتیبانی کند. علاوه بر این، قابلیت همکاری کاربران را قادر می‌سازد تا داده‌های Web3 خود را با جمع‌آوری آن‌ها در زنجیره‌های متعدد مالک و کنترل کنند.

در دنیای چند زنجیره ای، هیچ محدودیت ذاتی برای تعداد بلاک چین هایی که می توانند بخشی از اکوسیستم کلی باشند وجود ندارد. در حالی که ما هنوز در مراحل اولیه Web3 و اجزای آن هستیم، داشتن گزینه های متعدد برای ساخت مزایای فوق العاده ای برای توسعه دهندگانی دارد که می خواهند امکانات بی حد و حصری را برای برنامه ها و زیرساخت های غیرمتمرکز کشف کنند.

طلوع قابلیت همکاری

قابلیت همکاری پتانسیل بهبود هر گوشه ای از فضای رمزنگاری را دارد، به ویژه در یک اکوسیستم چند زنجیره ای متشکل از هزاران یا حتی میلیون ها زنجیره. با این حال، در حال حاضر، فضای بلاک چین از کاستی های فنی رنج می برد که از گرده افشانی متقابل جوامع، توسعه دهندگان و نقدینگی پروتکل جلوگیری می کند. در واقع، بیشتر زنجیره های L1 از نظر اجتماعی و اقتصادی منزوی هستند.

Reynand Otida از UniLayer Network گفت: “یک حباب در Cosmos و یک حباب در Ethereum وجود دارد. هر زنجیره حباب خود را دارد.” ما باید تمام این حباب ها را بیرون بیاوریم و یک اکوسیستم واحد برای کل صنعت بلاک چین ایجاد کنیم.

بر اساس فناوری هایی مانند Cosmos IBC و Unilayer Network، ممکن است شاهد ظهور موج جدیدی از شبکه ها و برنامه های غیرمتمرکز باشیم. جایی که اکنون هستیم، در همان طلوع عصر Web3 هستیم، اما شکی نیست که در حال آمدن است و گذار نزدیک است. هنگامی که این تکامل رخ می دهد و Web3 در پذیرش رشد می کند، بسیاری از توسعه دهندگان، کارآفرینان و استارت آپ ها به همه چیزهایی که ارائه می دهد جذب می شوند. تا آن زمان، انتخاب های بیشتری برای ساخت dApps با پشتیبانی چند زنجیره ای از آنچه که در حال حاضر تصور می کنیم وجود خواهد داشت.