در بازار صعودی فعلی، الگوی جالبی ظاهر شده است؛ توکن‌های لایه ۱ مانند سولانا (SOL)، اولانچ (AVAX) و کاردانو (ADA) در مقایسه با توکن‌های لایه ۲ مانند آربیتروم (ARB) و یا توکن‌های مالی غیرمتمرکز (DeFi) مانند یونی سواپ (UNI) و میکر (MKR)، عملکرد قوی‌تری از خود نشان می‌دهند.
توکن‌های لایه ۱ مانند سولانا پیشتاز هستند!
در ۱۳ دسامبر، ثور هارتویگسن، یک محقق در امور مالی غیرمتمرکز، اشاره کرد که کوین‌های لایه ۱ مانند AVAX و SOL در ماه گذشته به طور متوسط ۵۰ درصد افزایش داشته‌اند.
در مقابل، کوین‌های لایه ۲ مانند ARB و اپتیمیسم (OP) و همچنین توکن‌های دیفای مانند UNI و دی‌وای‌دی‌ایکس (DYDX) رشد نسبتاً پایین‌تری را ثبت کرده و در طول مدت مشابه، تنها حدود ۱۰ درصد رشد کرده‌اند.
در حال حاضر، بازار ارزهای دیجیتال یک روند صعودی را تجربه می‌کند. در نتیجه، رمزارزهایی مانند سولانا و بیت کوین (BTC) به طور کامل از ریزش‌های متحمل‌شده پس از سقوط FTX در نوامبر ۲۰۲۲ بهبود یافته‌اند.
افزایش چشمگیر قیمت‌ها، رشد ناشی از پیشرفت‌های مثبت نظارتی و احیای مجدد فعالیت‌های تجاری پس از افت قابل‌توجهی که در سال ۲۰۲۲ مشاهده شد، از فضای کلی بازار ارزهای دیجیتال حمایت می‌کند.
یک دلیل منطقی برای رشد توکن‌های لایه ۱ می‌تواند در نظر گرفتن آنها به عنوان دارایی‌های اساسی باشد که به عنوان ایجاد چارچوبی برای ایجاد برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز (dApps) و به عنوان زیرساختی برای اجرای راه‌حل‌های لایه ۲ شناخته می‌شوند.
آیا توکن‌های لایه ۲ و دیفای به نحوه عملکرد Mainnet متکی هستند؟
شبکه‌هایی مانند آربیتروم، اپتیمیسم و Base برای رفع محدودیت‌های شبکه‌های لایه ۱ طراحی شده‌اند. در همین حال، توکن‌های لایه ۲ مانند ARB و OP معمولاً به عنوان دارایی‌های تخصصی شناخته می‌شوند که بر افزایش مقیاس‌پذیری و توان عملیاتی شبکه‌های اصلی لایه ۱، به ویژه اتریوم (ETH)، فعال‌ترین شبکه از نظر ارزش بازار، تمرکز دارند.
به عنوان مثال، در طول افزایش فعالیت‌های درون زنجیره‌ای در اتریوم، این شبکه با چالش‌هایی در ارتباط با حجم بالایی از تراکنش‌ها مواجه می‌شود که منجر به افزایش هزینه‌های گس می‌گردد. این وضعیت ممکن است از فعالیت بیشتر توسط افراد جلوگیری کند و کاربران را وادار نماید تا جایگزین‌‌های مقرون‌به‌صرفه‌تری را بررسی کنند.
برعکس، توکن‌های دیفای مانند UNI، اغلب نشان‌دهنده حاکمیت یا ابزار در پروتکل‌های مربوطه خود هستند. عملکرد این توکن‌ها ارتباط نزدیکی با عملکرد پروتکل‌های اساسی خود دارد که به احساسات عمومی بازار و سلامت کلی دیفای بستگی نیز مربوط می‌شود.
عملکرد برتر کوین‌های شبکه Mainnet را می‌توان به افزایش تقاضا برای زیرساخت بلاکچین نیز نسبت داد. همانطور که صنعت ارزهای دیجیتال تکامل می‌یابد و کاربران بیشتری را به خود جذب می‌کند، نیاز به بلاکچین‌های قوی و مقیاس‌پذیرتر به طور فزاینده‌ای حیاتی می‌شود. با توجه به کاربردهای ذاتی آنها، این کوین‌ها به عنوان زمینه‌ای برای شکوفایی توکن‌های لایه ۲ و دیفای عمل می‌کنند.